zondag 31 mei 2015

De eerste week fietsen

Zo,

De eerste werkweek waarbij ik op de fiets gegaan ben zit erop. Nog geen volledige week, want pinkstermaandag en vrijdag ben ik niet op de fiets gegaan.

De eerste omdat ik toen vrij was. De tweede omdat ik s'avonds nog een afdanspresentatie had in de dansschool. We mochten voor het eerst alleen de vloer op, en dan wil natuurlijk wel goed voor de dag komen.

Maar, zoals gezegd, de rest van de week wel. En dat is niet tegengevallen.
De fiets heeft zich goed gehouden. Het schakelen gaat nu lekker.
Wat ik echter belangrijker vind is dat ik s'avonds nog puf heb om wat anders te doen (danstraining gaat gewoon door). Dat was met de alleweder wel anders.
 De komende week ga ik rustig verder. De kinderen lopen s'avonds de avondvierdaagse, dus ik moet even rustig aan doen. (ik loop 2 avonden mee als begeleider).
Ik wil wel proberen de hele week op de fiets te gaan.

De bestelde onderdelen zijn ook binnen, en deels gemonteerd, (maxivizier, beugel, spiegel). De rest volgt de komende weken.

Vandaag gaan we weer een wedstrijd dansen, en hopen dat het goed gaat. Mogelijk heb ik dan morgen wel wat moeite om mijn bed uit te komen en me in de fiets te laten zakken......

maandag 25 mei 2015

water onderweg

Met de komst van de Quest dient zich een nieuw probleem aan.
In de alleweder had ik altijd mijn bidon bij me. Door het zeiltje had ik altijd genoeg ruimte om deze aan mijn mond te zetten entertainment drinken. Even de rits een stukje los, en ik kon drinken.

Vanwege de schuimkap op de Quest wordt dat lastig, er is maar een kleine opening, en aangezien mijn hoofd en nek daar ook al doorsteekt, kan daar niet nog een hand/arm en een bidon door.

Ik ben nu aan het kijken naar een camelbag, maar het blijkt lastig om er een te vinden. Ik kom alleen maar rugzakken tegen, en dat lijkt me minder praktisch.

zaterdag 23 mei 2015

onderdelen en fijn ritje

Vandaag ben ik rond de middag even naar Dronten gereden en heb daar even kort met Theo gesproken. Hij was alleen, en het was verbazend rustig. Ik had verwacht dat het vol zou staan met mensen die wachten op reparaties of andere onderdelen nodig hadden. Dat was dus niet het geval.

Ik heb een aantal onderdelen meegenomen:

  • Elleboogsteunen
  • Andere schoudersteunen 
  • Extra spiegel
  • Extra beugels voor bij de spiegels. Hier komen in de winter extra lampen op.
Theo heeft ook even gekeken naar het ketting probleem, en hij verwacht dat het aan de lengte ligt. De ketting kon wel eens te lang zijn. Dit zou wel verklaren waarom hij in de hogere versnellingen gaat doorslaan.
De ketting zelf was nagenoeg nieuw, en ook nog bijna niet versleten.

Ik ga komende dagen het tweede kettingblad te vervangen door een andere. Die had ik al van Wim meegekregen.

De terugweg lekker rustig aan gedaan
 Bij thuiskomst was mijn vrouw nogal verbaasd. Of ik niet naar Dronten geweest was......

Inmiddels al wel bijna 100km gereden.

vrijdag 22 mei 2015

Shake down rit

Vandaag ben ik op de fiets naar het werk gegaan.
Gisteren heb ik met Wim overlegd wat het probleem kon zijn met de doorslaande trappers. Nu blijkt het zo te zijn dat hij altijd op het grootste blad reed, en ik heb woensdag op het middelste blad gereden. Na een korte inspectie was het probleem dan ook vrij snel gevonden, het tweede tandwiel is versleten.....

Gisteren voor ze zekerheid even een kort rondje gemaakt om te testen, en zowaar, de fiets gedraagt zich voorbeeldig. Voor dus 62 tands blad aanhouden. Ik kan in de laagste versnelling toch nog fatsoenlijk wegrijden, en hellingen zijn ook prima te nemen. (Heb er 2 op mijn woonwerkroute)

Zoals gezegd vanmorgen dus op de fiets naar het werk. De rit duurde uiteindelijk 36min, en dat is net zo snel (of langzaam) als met de alleweder. Het stuk Kampen uit, en Zwolle in zijn hier debet aan.

Ook vanmorgen heb ik me weer schuldig gemaakt aan RISsen. Ik reed een wielrenner achterop, en hij  zette de achtervolging in toen ik hem rustig voorbij reed. Toen kon ik het niet laten. Met de tong op de schoenen reed hij me uiteindelijk voorbij westenholte (fietsersbrug) voorbij.

De terugweg heb ik wat uitgebreider gemaakt. Ik heb de route Zwolle, Wezep, Oldebroek, Elburg Veluwemeer, Kampen gevolgd.

In Wezep heb ik gekozen voor de route over het industrieterrein. Wat een rot route is dat. Het eerste deel (nog in ontwikkeling) is prima. Zodra je echter bij de bestaande bedrijven komt gaat het fietspad over in een tegelpad waar bijna geen tegel vlak ligt. Ik was blij dat ik weer op de Kamperstraatweg reed richting Oldebroek.

In Elburg nog even een bijna aanrijding gehad met een fietser van het type " alleen op de wereld". Hij kwam me tegemoet, en ik wilde oversteken. Het fietspad lag daar rechts van de weg net na een rotonde.  Omdat er nog meer fietsen achteraan kwamen, en de opstelplaats voor het oversteken van de weg niet zo lang was, dwong hij me uiteindelijk om achter hem langs het gras in te rijden. Dus dat betekende achteruit flintstonen, en laten rollen, en weer klaar gaan staan om de weg over te steken.

De route verliep verder prima, alleen op het fietspad vanaf Elburg naar Kampen (betonplaten) merkte ik dat versnelling 8 ook doorsloeg. Mogelijk heeft dit met de afstelling te maken, aangezien Wim onlangs de complete cassette vervangen heeft, dus slijtage lijkt me niet waarschijnlijk.

Ik heb bewust de lange rit gemaakt, zodat ik de pijnpunten van de fiets goed in beeld zou krijgen. Ik heb gemerkt dat als je langer in een fiets zit, je vanzelf punten gaan opvallen. Zo ook in dit geval, en dit resulteert in het volgende "to do" lijstje:

  • Een groter scherm monteren. Het windgeruis is behoorlijk, en irriteert me op den duur. Ik ga het maxivizier van Wim Schermer proberen.
  • De schoudersteunen zitten niet lekker, en na enige tijd heb ik ze zelfs helemaal verwijderd. Ik moet nog wel wat vinden tegen de scherpe rand.
  • De gripshifters pikken, dus die gaan we binnenkort vervangen.
  • De stormstrip laat los, dus die gaan we ook vervangen
  • De zitpositie wil ik ook nog eens nalopen, ik tik nu net met de knieĆ«n tegen de afdekking, en ik heb het idee dat ik wel erg laag zit.
  • Ik wil ook aan de rechterzijde een spiegeltje.
Vanavond ben ik begonnen met de grote schoonmaak van de fiets. Ik heb mezelf aangewend om bij de aanschaf van een auto of ander vervoermiddel deze eerst eens grondig schoon te maken. Op deze manier leer je (in dit geval) de fiets goed kennen, en zie je gelijk of er nog aanpassingen gewenst zijn.

Tot slot nog een foto van de fiets zoals hij nu is. Ik wil voorlopig niet te veel aanpassen. Alleen zullen er ws wat reflecterende accenten in blauw bijkomen. Verder blijft het uiterlijk de komende tijd op een zogenaamde Ratrod lijken (van buiten afgeleefd, onderhuids perfect).

Met de racekap 

De binnenzijde 

En zonder racekap


donderdag 21 mei 2015

Eerste rit met quest 257...... Een ramp

Vandaag was het zover, om 16:00u zou ik mijn quest ophalen bij Wim zijn werk.
Na een stevige wandeling van ca 20 min was ik bij Wim zijn werk.

Samen hebben we de quest even nagelopen, en toen was het tijd om te passen en de spullen in de fiets te leggen. Blijkbaar hebben Wim en ik dezelfde beenlengte, want de trapas lijkt goed te staan. Dit betekent dat de extra schakel die Wim voor de zekerheid gemonteerd had niet nodig was. Die kan er dus weer tussenuit.

Na een rondje door de parkeergarage is het tijd om richting Kampen te gaan. Na een laatste groet van Wim ben ik kalmpjes op Kampen aan gereden door de binnenstad van Zwolle.

Ik merk gelijk dat de draaicirkel in de stad wel even oppassen is, evenals het schakelen bij verkeerslichten. In de alleweder was ik gewend te schakelen als ik stilstond. Dat kon ook vanwege de naafversnelling.
De quest heeft deze echter niet, dus dat is even wennen, en schakelen voor ik stilsta.

Al na 1 km heb ik het gevoel dat er iets niet klopt. Het schakelen gaat gepaard met veel kabaal, en bij elke hobbel verspringt de versnelling.
Ik besluit mijn bekende route te volgen langs de kwikfit, en dan parallel aan het Kamper lijntje richting Scania te rijden.
Als ik onderaan de brug bij Scania de bocht om kom, en voor het verkeerslicht moet stoppen gaat het mis.
Ik vergeet terug te schakelen, en daarbij neem ik de bocht naar verkeerslicht ook nog eens te ruim.
Ik sta hopeloos vast, midden op het fietspad!!

Met wat gemopper probeer ik mijn voeten uit te klikken, maar de pedalen die Wim gemonteerd heeft zijn al een tijd niet gebruikt, en lijken niet van plan mee te werken.
Uiteindelijk lukt het me mijn linkervoet uit te klikken, en ik probeer door wat heen en weer te flintstonen de fiets langs de geleider te sturen, zodat ik de weg kan oversteken. Dit lukt na enige minuten.

Terwijl ik wacht voor het licht, komen er meer fietsen achter en om mij heen staan. Als het licht op groen springt probeer ik heel voorzichtig vaart te maken. De fiets lijkt dit echter niet te waarderen, en onder een luid geraas loopt de ketting er aan de voorzijde af. Grmbl........

Intussen begin ik echt kwaad te worden, en met enig gevloek lukt het me om mijn rechterschoen, die nog steeds ingeklikt zit uit te trekken, en uit te fiets te klauteren.
Met 1 schoen en 1 sok trek ik de fiets achteruit bij het verkeerslicht vandaan, om op een rustiger plek de schade op te nemen. Blijkbaar doe ik daarbij ook iets niet goed. De ketting zit nu ook nog eens muurvast in het achterderailleur. Ook dat nog.

Uiteindelijk krijg ik de ketting er weer op, en door de kap aan de achterzijde te verwijderen lukt het me ook om de ketting er daar ook weer op te krijgen. Gelijk alles maar op het lichtste verzet gezet, anders heb ik straks weer een probleem.

Hierna lukt het me met veel moeite en kabaal om de brug over te komen. Door Westenholte gaat het weer mis, en weer loopt de ketting er voor af. Het lukt me nu echter om zittend in de fiets de ketting er voor weer op te krijgen.

Ik wil nu nog maar 1 ding, en dat is zo snel mogelijk naar huis.....
Tot overmaat van ramp wordt ik ook nog ingehaald door een racefietser....... Het zal me toch niet gebeuren.

Westenholte uit blijf ik even wat verder achter hem rijden, aangezien ik de ketting nog steeds niet vertrouw.
Zodra ik echter bij sHeerenbroek ben, heb ik er weer wat vertrouwen in, en gaat het gas erop.
De racefietser kijkt intussen continu waar ik blijf.
Rustig maar jongen, ik kom eraan, en je hebt geen schijn van kans.....

Ik ben boos, heel boos. En dan ga ik door. Ik vlieg de racer met een behoorlijke vaart voorbij, en zie hem vertwijfeld kleiner worden in mijn spiegel.
Gelukkig gaat het de rest van de rit verder goed met de ketting, maar voordat ik ermee woonwerkritten kan maken, moet dit probleem opgelost worden.


vrijdag 15 mei 2015

Het is bijna zover

Het is bijna zover. Aanstaande woensdag ga ik de quest ophalen bij Wim. Ik had de fiets al eerder op kunnen halen, maar vanwege mijn agenda lukte dat niet. (vakantie, een aantal danswedstrijden enz.)

Het is de bedoeling dat ik rond 16:00u naar Wim toe ga in Zwolle. Dat is ca 25 min lopen vanaf mijn werk. Dan gaan we de afstelling controleren, en dan kan ik als het goed is naar huis fietsen.

Afgelopen woensdag heb ik al een aantal onderdelen opgehaald, omdat alles ineens meenemen in de Quest niet gaat.


maandag 4 mei 2015

wachten duurt lang.....

Het wachten op de Quest duurt lang, heel lang.
Het weer is goed, ik wil fietsen.... Maar zonder fiets gaat dat niet.......

Door een aantal onverwachte uitgaven was het zelfs even onzeker of de aankoop wel door kon gaan. Gelukkig lijkt het erop dat het toch goed gaat komen.
Wim had al aangeboden de Quest eerder op te halen, maar het gezin heeft soms voorrang bij uitgaven.

Het hoort erbij, en het is niet anders, maar
maar ja, wachten blijft lang duren.